|
9 Tips voor een opgeruimd huis.‘Clean up after yourself’… dan blijft je huis opgeruimd... altijd! Hoe???
- Ruim elke avond je kleren op. - Zorg dat je niet te veel spullen hebt. - Beperk het spoor van papier. - Maak elk oppervlakte schoon na gebruik. - Zorg dat er geen spullen op je bed liggen. - Berg schoenen en jassen op. - Stapel de afwas niet op. - Leg de spullen waar ze horen. - Zorg dat je regelmatig stoft en zuigt. Wil je meer of wil je het niet alleen doen: Ruth helpt, in je huis |
|
Opruimen met kinderen...leuk!
1. Zorg voor een duidelijke begin 2. Geef de spullen een eigen plek 3. Zet een vast tijd of gebruik muziek 4. Controleer en pas aan waar nodig 5. Prijs je kind! Wil je meer weten of wil je het samen doen: Ruth helpt, in je huis |
|
|
Gouden tip voor snoeren! Een goedkope en creatieve manier om de snoeren op te bergen! Geldt natuurlijk ook voor losse snoeren. Zet de rolletjes rechtop in een doos met vakjes met labels en het scheelt je niet alleen ruimte, maar ook tijd. Niet zoeken, maar vinden. |
|
Klik hier om te bewerken.
Zo kan het ook:
een prioriteitenschema van een student. # Zet onder elkaar wat je te doen hebt, wat je wensen zijn en wat echt moet. # Breng prioriteiten aan en maak een volgorde. # Als je alles uit je hoofd hebt opgeschreven, is er mogelijk ruimte om op een creatieve manier vorm te geven aan je schema, zodat het nog aantrekkelijker wordt om ermee te werken. Succes! |
|
|
Klik hier om te bewerken.
Klik hier om te bewerken.
|
Ontspan je bewust of onbewust?
Herken je ook het streven naar perfectie? Steeds weer op zoek naar een wouw-gevoel? Misschien niet heel extreem, maar toch zit het subtiel in dat wat we om ons heen zien. De films laten vaak de mooie plaatjes zien, het komt altijd goed… (en maar goed ook, want anders vind ik er niks aan :-)). Ook op Fb lijkt het leven van een ander net iets meer perfect te zijn, dan dat van mij. Juist op de momenten dat het bij je zelf niet zo soepel gaat, vallen die ‘goede’ momenten bij een ander extra op.
En toch… Bestaat perfectie wel? Als ik daarnaar streef, dan lijkt het juist niet te lukken en raak ik teleurgesteld. Het leven loopt echt wel anders dan ik het had bedacht. Daar ontkom je niet aan, niet aan ‘je een voorstelling maken van hoe het zou zijn’ èn niet aan ‘dat het anders is/wordt’. En misschien is dat maar goed ook. Dan hebben we ruimte om te dromen en is het leven ook niet zo voorspelbaar dat het saai wordt. De kunst is vooral om te accepteren dat het leven hier niet volmaakt is. Een behoorlijke uitdaging, en helemaal als je het idee hebt dat je de enige bent die dat doet. Misschien is ‘goed’ wel goed genoeg en hoef je niet perfect te zijn. Dan gaat het niet over het de finish halen aan het eind van ons leven, maar genieten van de weg er naar toe. Als je daar een stap in kunt zetten, groei je in vertrouwen.
Een eerste stap naar vrijheid! Want als je dat kunt, kun je meer ontspannen in het leven staan. En meer ontspannen betekent weer dat we beter met de dingen om kunnen gaan, als het tegen zit… en meer kunnen genieten van dat wat goed gaat. Van perfectie naar tevredenheid… Ik wil dat, doe je mee?
Herken je ook het streven naar perfectie? Steeds weer op zoek naar een wouw-gevoel? Misschien niet heel extreem, maar toch zit het subtiel in dat wat we om ons heen zien. De films laten vaak de mooie plaatjes zien, het komt altijd goed… (en maar goed ook, want anders vind ik er niks aan :-)). Ook op Fb lijkt het leven van een ander net iets meer perfect te zijn, dan dat van mij. Juist op de momenten dat het bij je zelf niet zo soepel gaat, vallen die ‘goede’ momenten bij een ander extra op.
En toch… Bestaat perfectie wel? Als ik daarnaar streef, dan lijkt het juist niet te lukken en raak ik teleurgesteld. Het leven loopt echt wel anders dan ik het had bedacht. Daar ontkom je niet aan, niet aan ‘je een voorstelling maken van hoe het zou zijn’ èn niet aan ‘dat het anders is/wordt’. En misschien is dat maar goed ook. Dan hebben we ruimte om te dromen en is het leven ook niet zo voorspelbaar dat het saai wordt. De kunst is vooral om te accepteren dat het leven hier niet volmaakt is. Een behoorlijke uitdaging, en helemaal als je het idee hebt dat je de enige bent die dat doet. Misschien is ‘goed’ wel goed genoeg en hoef je niet perfect te zijn. Dan gaat het niet over het de finish halen aan het eind van ons leven, maar genieten van de weg er naar toe. Als je daar een stap in kunt zetten, groei je in vertrouwen.
Een eerste stap naar vrijheid! Want als je dat kunt, kun je meer ontspannen in het leven staan. En meer ontspannen betekent weer dat we beter met de dingen om kunnen gaan, als het tegen zit… en meer kunnen genieten van dat wat goed gaat. Van perfectie naar tevredenheid… Ik wil dat, doe je mee?